Wat bloemen jou vertellen: bewustzijnsverschuiving door anjers

winkelbloemen, roze anjers

In de wintertijd zie ik de meeste bloemen in de bloemenwinkel. Soms koop ik ze, maar niet zo vaak omdat de commerciële uitstraling van winkelbloemen mij vaker tegenhoudt dan verleidt.  Winkelbloemen zijn mij toch dierbaar. Misschien omdat ze me doen terugdenken aan de allereerste bloemen die ik gezien moet hebben. Dat waren vast bloemen in een vaas, aangezien ik de eerste jaren van mijn leven in een flat woonde. Het zullen fresia’s zijn geweest, misschien ook rozen  en tulpen. Anjers niet, daar had mijn moeder een hekel aan.

Veel mensen zeggen trouwens een hekel te hebben aan anjers, of aan fresia’s, en tulpen. Van rozen hoor je dat niet vaak. Zou het zo zijn dat wanneer je een hekel  hebt aan een bepaalde bloem,  je gevoelig bent voor mode? Of is het zo dat bepaalde bloemen zo krachtig in hun presentie zijn dat ze wel een bepaald gevoel moeten oproepen. Dat je er niet omheen kan.

Bij anjers bijvoorbeeld lijkt dat laatste zo te zijn. Het is een bloem die tot keuze oproept. Denk aan de Anjerrevolutie in Portugal in 1974. Soldaten in Lissabon, er waren al vier doden gevallen, staken een rode anjer in de loop van hun geweer, en daarmee was de revolutie een feit: de dictatuur was beëindigd. Of de witte anjer van prins Bernhard. Hij had sinds de twintiger jaren van de vorige eeuw de gewoonte een witte anjer in zijn knoopsgat te dragen. Gewoon, omdat hij dat mooi vond. Maar de anjer verscheen in de knoopsgaten van  Nederlanders die in juni 1940 in Den Haag de verjaardag van de prins wilden vieren, wat door de Duitsers verboden was, natuurlijk.  Daarmee werd de  witte anjer in het knoopsgat een symbool van hulde aan het verzet. Sinds 2007 is zij een teken van waardering voor oorlogs- en vredesmissieveteranen.

Een anjer is dus een bloem geworden die staat voor een keuze voor vrede, en voor loyaliteit aan onderdrukten. En vooral ook  voor het tonen van die keuze, en het effect daarvan op anderen. Laten zien waar je voor staat is iets waar de anjer  zich kennelijk makkelijk mee verbindt. Duidelijkheid ook.

Soms vertellen mensen me over een bijzondere herinnering aan een bloem. Een bloem die een persoonlijk symbool van iets is geworden. Het moment waarop bloemenhaat overgaat in bloemenliefde blijkt dan vaak het beslissende moment te zijn waarop de bloem zijn verhaal vertelde. Zo hoorde ik van iemand die in zijn studententijd een hekel had aan anjers. Hij vond ze zo ‘buitenkant’. Haast een namaak-bloem. Zelf was hij wat chaotisch,  en deed erg zijn best om zijn leven op orde te krijgen, wat hem veel moeite kostte. Tot op een regenachtige dag zijn oog viel op een anjer en hij de moeite nam om net wat langer te blijven kijken als hij gewend was te doen. Hij vond het een lelijke bloem, tenslotte. Ineens, moest hij toegeven, bewonderde hij de bloem. Zo verfijnd, zo complex en sierlijk, en toch een strakke vorm.  ‘Als zo’n bloem dit kan, dan kan ik het ook’, dacht hij. Hij vertelde het met een glimlach terwijl hij zijn trui wat rechttrok. Sindsdien waardeert hij de anjer  én zichzelf als een mooie verzorgde verschijning.

Heeft een bloem bij jou ook wel eens een  bewustzijnsverschuiving  veroorzaakt?

Verjongingskuurtje met herfsttijloos? Hier Medea’s recept.

Medea was de dochter van de koning van Colchis, een oud rijk aan de oostkust van de Zwarte zee.

Zij  was kleindochter van de zonnegod Helios, nicht en leerlinge van de tovenares Circe, priesteres van Hekate, tovenares en een zeer wijze vrouw, die alles wist van geneeskrachtige, en vooral ook giftige kruiden die groeiden aan de voet van de Kaukasus. De tragedieschrijvers Euripides en Sophocles schrijven in de vierde eeuw voor Christus over haar. Zij werd verliefd op de Griekse held Jason, en hielp hem het Gulden Vlies (een bijzondere, vereerde Goddelijke schapenvacht uit de Griekse oudheid)  te stelen uit haar land, waarna zij met Jason vluchtte naar Griekenland. Ook daar zette zij haar grote kruidenkennis in.  Zij hielp de oude vader van Jason, Aeson met een verjongingskuur. Dit deed ze zo: Met de hulp van haar kruiden, die ze uit Colchis had meegenomen, bracht zij  hem in slaap en sneed hem daarna in stukken. De stukken deed zij in haar kookpot waarin zij een verjongingsdrank had gemaakt. Eén belangrijk ingrediënt was Herfsttijloos of Colchium, genoemd naar Colchis, waar Medea de plant vandaan had. (Ook wordt er verteld dat de bloem ontstond uit druppels gemorste drank.) Hoe dan ook: de drank werkte fantastisch. De in stukken gehakte oude koning sprong als uit één stuk weer uit de ketel: veertig jaar jonger! Dat wilden Jasons nichtjes voor hun eigen oude vader, de slechterik Pelias ook wel. Deze oom van Jason maakte ook aanspraak op de troon. De nichtjes vroegen aan Medea of zij ook hun vader kon verjongen. Zij hakten hem alvast in stukken, maar helaas, hier  werkte de toverdrank van Medea niet. Toen Medea vluchtte, barstte haar zak met kruiden open. De zaden verspreidden zich over Griekenland, waar sindsdien de geneeskrachtige kruiden ook groeien.

Medea werd het prototype van de heks. Ze had ook het prototype van de wijze geneesvrouw kunnen worden, die wonderen kon doen.

Herfsttijloos is nog steeds een heel bijzondere bloem. Zij is door haar geschiedenis, gebruik en bloeiwijze verbonden met de ouderdom en wedergeboorte. Echt een bloem van Hekate, de drievoudige Godin, die jong, volwassen en oud in zich verenigt, en dus als het ware tijdloos is. In de litanie van Loreto, waar ik in mijn artikel ‘de spirituele betekenis van  bloemen’ over schrijf, wordt herfsttijloos verbonden aan één van de titels van Maria, namelijk: Vas Spirituale: Geestelijk Vat.

De bloem (bol en zaden) werd vroeger wel als geneesmiddel gebruikt tegen vooral jicht, maar ook bijziendheid. Typische ouderdomskwalen. Maar ook wordt de plant gebruikt om te vernieuwen. Nog steeds is een stof uit de plant in gebruik om iets met de cellen van planten te doen, waardoor er nieuwe plantenvariëteiten kunnen ontstaan. Ook is onderzocht of deze stof in te zetten is in de bestrijding van kanker. Je begrijpt, de plant is wel behoorlijk giftig!  Niet iets om mee te experimenteren.

Maar er is nog veel meer wat me is opgevallen aan deze plant. Haar naam heeft zij te danken aan haar manier van bloeien in de herfst en haar uiterlijk: net een krokus, een lentebloem!  Tijdloos werd verbasterd tot Tijloos.

Deze bloem doet iets bijzonders met de tijd. Zij bloeit in de herfst, maar de vruchten, het zaad, waar de nieuwe plantjes uit kunnen groeien, ontwikkelen zich in het verborgene, onder de grond, in de bol in het donkerste jaargetij, rond kerst. In de lente groeien dan de bladeren en komen de zaaddozen boven de grond. Een omgekeerde cyclus in de seizoenen dus van hoe het meestal gaat met planten. En: lijkt een bloembol bol niet een beetje op een kookpot?  Is het proces van bevruchting, en het ontstaan van nieuwe vruchten met zaad niet te vergelijken met het in slaap brengen en in stukken hakken van de oude koning die na een tijdje als herboren weer uit de ketel (of uit de bloembol) springt?

Wat een diepe kennis van Medea, die als priesteres van Hekate ook vroedvrouw was, en dood en geboorte met elkaar verbond.

Nu we steeds meer weten over sjamanisme als een geneeswijze, die vast ook in het oude Griekenland bekend was, kan het natuurlijk ook nog zijn dat Medea’s werk als een sjamanistische handeling gezien moet worden. De beleving in stukken gesneden te worden en daarna weer als ‘heel’ tevoorschijn te komen, komt vaker voor als sjamanistische trance-ervaring. In dat licht is het ook niet zo vreemd dat een bloem, met deze bijzondere bloeiwijze, een soort magische representant van de koning kan zijn. Een beetje zoals een voodoo-poppetje. Met het verhaal over Medea krijgen we dus ook een kijkje in de keuken van een legendarische vrouwelijke sjamaan.

Herfstbloemen: de bloemen van binnen zien

Vorige week was  ik samen met een aantal auteurs van uitgeverij A3 boeken uitgenodigd  om bij te dragen aan de boekpresentatie van Marjanne Huising met haar boek ‘Kruidenwijsheid – over appelvrouwen,weegbreemannen en andere kruidenmensen’ in de natuurtuin in Haren.

We waren op een  bijzondere plek.  We gaven workshops of consulten buiten in de tuin. Onze plekken werden gemarkeerd door vuurkorven.  Mijn partner Jac Vroemen vertelde een natuurverhaal en ik gaf bloemenreadings aan wie dat wilde. Het was voor mij alweer een tijdje geleden dat ik dat op deze ultrakorte manier had gedaan. Het ging erom een bloemenreading of rooslezing te doen in 10 minuten. Namelijk: welke bloem ik zag bij de mens die voor me ging zitten onder de rozenboog in de tuin.  Natuurlijk vertelde ik er ook bij hoe de bloem geduid kon worden, en gaf nog verdere tips als dat mogelijk was. Deze korte readings, die je een beeld geven van  de ‘bloem die je energie representeert’ zijn eigenlijk heel bijzonder.  Het is een manier om je intuïtie uit te spreken tegen iemand die je daarom vraagt, en daarnaast maak je gebruik van de speciale energie van bloemen.  Voor iemand die nieuwsgierig is, een speciale ervaring, die onverwacht helend kan zijn.

 Ik ben nu in het boek aan het lezen. In de inleiding schrijft  Marjanne dat ze de grote kruidenvrouwen Hildegard von Bingen en Melly Uyldert erg bewondert.  In korte, heldere teksten beschrijft ze vele kruiden met hun geneeskracht en toepassingen, ook vanuit een energetische en spirituele visie. Dat laatste vind ik natuurlijk heel erg interessant, omdat dat ook mijn onderzoeksterrein is. Ik vind dan ook dat Marjanne door over energetische en spirituele krachten van kruiden te schrijven een bijzonder boek heeft gemaakt.  Ik hoop dat er meer van dergelijke boeken zullen komen. Bij het signeren in de natuurtuin schreef Marjanne voor iedereen die dat wilde intuïtief een speciale kruidenboodschap. Dat had ik ook wel gewild, maar helaas had ze daar zoveel werk aan, en wij te weinig tijd om te wachten, dat we dat zijn misgelopen.

Nu, een week later,  ben ik begonnen aan het schrijven van een e-mail cursus over de bloemen die we van binnen bij ons dragen. In mijn cursussen ondervind ik  dat het voor veel mensen mogelijk is om intuïtief een bloem te zien bij jezelf of iemand bij anders. Wat wennen moet, is het duiden van die bloem, het gaat erom goed te leren afstemmen op degene die je cliënt is, en zo te leren wanneer je goed zit met je duiding. Daarover gaat het natuurlijk ook in deze e-mail cursus die ik hopelijk gauw kan aanbieden.

Het is herfst, buiten bloeien steeds minder bloemen. Wij hebben onze abutilon binnen gezet. Daar bloeit hij  nog de hele winter door. Bladeren van de bomen buiten kleuren prachtig zonnig geel en vurig rood. Op de grond vormen ze bloemen van vallend blad op straat en in de tuin. Het is koud, maar de zon verwarmt nog. Het is een tijd om vaker naar binnen te gaan, en daar te genieten van het zonlicht dat nu iedere dag wat verder naar binnen schijnt, de kamer in. Misschien schijnt de zon ook iedere dag wat dieper in jezelf.

zachtjes ritselend

dansend door de lucht

vallende  bladeren

Werken met bloemen als energetische kracht: reacties op de gratis minicursus.

Wat ben ik blij met alle belangstelling voor de minicursus! Ik moest me wel beter verdiepen in het versturen van reuzenmails dan ik had gedacht.  Maar nu  de cursus  haar vijfde ronde ingaat, begint het te wennen.  Dat had ik niet verwacht.  Zo bedacht ik dat bloemen mij in ieder geval ook met zachte hand  dingen laten doen, die ik uit mezelf niet gauw gedaan had, maar die wel goed voor me zijn. De bloem die me steunde in dit proces was de korenbloem.  Een bloem die volgens mij hoort bij een leraar, of iemand die graag goed communiceert. De korenbloem dook in ieder geval een aantal weken op in mijn gedachten, toen ik de eerste cursussen verstuurde. Ik heb er een schilderij van gemaakt. Dankjewel korenbloem!

De reacties op de cursus waren heel verschillend. Veel cursisten waren verrast dat je op deze manier met bloemen kunt omgaan. Een flink aantal constateerde ook dat zij onbewust eigenlijk al met bloemen werkten op deze manier. Iemand schreef dat zij als zij een workshop geeft, bloemen zet in glazen om de gasten heen, of een krans maakt van oostindische kers bijvoorbeeld, en die op tafel legt. Iemand anders schreef dat ze een bloemenkrans  met klaprozen had  gevisualiseerd. Deze bloemen hielpen haar om naast verdriet ook haar eigen ruimte te voelen nu haar zoon uit huis was gegaan. Toen zij een presentatie gaf, merkte zij dat de klaprozen haar presentatie met extra discussie en  levendigheid  ondersteunden.

Meer mensen noemden klaprozen en waren nieuwsgierig wat de ‘kracht van de klaproos’ voor hun zou kunnen zijn. Natuurlijk heeft ieder zijn eigen verhaal, maar voor mij hebben klaprozen een kwaliteit van diepe, herstellende rust.  Als deze bloem opduikt in je bewustzijn, dan kan het goed zijn dat je behoefte hebt aan herstel van een schok, een verlies, iets uit het verleden. Klaprozen brengen herstel, vernieuwing, regeneratie. Zoals genezing extra krachtig schijnt te zijn in de slaap, op diezelfde manier ondersteunt de klaproos je zelfherstellende vermogen. De Nederlandse bloesemremedies van Bram Zaalberg hebben ook een klaproos-remedie . Daar wordt zij geprezen als vrouwenbloem en voor haar werkzaamheid bij tweede chakra-problemen.

Mensen werden creatief en schreven me dat ze spontaan andere mensen die in huis woonden zagen als omringd door bloemen. Iedere persoon had weer een andere bloem die iets liet zien van de stemming of het karakter van de ander. “Bij ieder komt er een andere bloem in me op , het geeft me impulsen om mensen positief in hun bloei te zien en niet te focussen op verwachtingen (teleurstellingen) van mij ten aanzien van hen,” schreef een moeder.

Weer iemand anders had hulp ervaren van bloemen (weer klaprozen, toevalling) bij het verwerken van haar verdriet over een voorbije relatie. Toen ze vroeg om een transformerende bloemencirkel, kreeg ze die ook in de vorm van een cirkel met vijf soorten bloemen. Ze schrijft: “Ik zag de paarse stokroos met blad, witte jasmijn en seringen met blad, maar ook de bramenstruik en gek genoeg weegbree.

Dat werd een soort van samengesteld boeket wat ik in een spiraal omhoog om me heen trok”.

In mijn ogen belicht iedere bloem weer een ander aspect van de liefde zoals geestkracht, seksualiteit en tederheid, fysieke kracht en bescherming en de weegbree is bijzonder als geneesplant, omdat zij altijd bij je is.Weegbree is een plant die herkenbaar is op oude schilderijen van Maria. Ook dat zegt natuurlijk iets over het bijzondere van deze doodgewone plant.

Ook waren er die moeite hadden met het blootstellen van bloemen aan negatieve energie. Natuurlijk is dat een lastig punt. Maar bloemen zijn niet neutraal in energie, zoals water in beginsel wel is, en  nemen ook niet zomaar alle energie op. Zij vormen energie om, transformeren. Daarnaast zijn onze oordelen over negativiteit voor bloemen vaak niet zo relevant. Wat is er mis met mest en modder vanuit een bloem gezien, bijvoorbeeld?

Een aantal mensen schreef dat ze zo’n mooie tuin hadden en daar veel bescherming en energie uit kregen. Ook hoorde ik van een tuinman die zich gespecialiseerd had in tuinaanleg voor hooggevoelige mensen. Kortom: het werken met de energie van bloemen, planten en de natuur, of het energetisch werken met de natuur leeft meer dan ik dacht. Mocht je nog een reactie willen sturen, een foto van jouw bloemen, jouw tuin, of iets van jouw ervaring delen met de lezers van deze blog, dan zie en lees ik dat graag.

Hartelijke groet, Dorine

De spirituele betekenis van bloemen

Bloemen zijn als een gebed zonder woorden.   Een gedachte die opgenomen is in het universele bewustzijn. Overigens, net als wij, laten bloemen een trilling van zich uitgaan. Die trilling is als een voor ons onhoorbaar geluid, misschien vergelijkbaar met wat de vleermuizen doen, alleen nog verfijnder. Een geluid, dat als we het zouden kunnen horen, een gebed zonder woorden is, maar dat we toch allemaal kunnen begrijpen.  Dat is de spirituele betekenis van bloemen.

Deze spirituele eigenschappen van bloemen zijn over de hele wereld bekend. Zij werden verbonden aan of synoniem met Goden en Godinnen, en bij het gebed gebruikt. Soms heel direct als het gebed zelf. Dat voel je nog steeds aan bij sommig ikebana-werk. Of bij de bloemen die worden gegeven aan een dode. Bloemen die in een kerk worden gezet. Of de bloemen die je krijgt van een kind.

Dat bloemen een spirituele betekenis hebben werd vroeger niet vreemd gevonden. En nog steeds, worden altaren in India versierd met bloemen die horen bij de Godheid die vereerd wordt.  'The Mother', die in de ashram van sri Aurobindo leefde, wijdde zich totaal  aan de spirituele kracht van bloemen. (Je kent waarschijnlijk wel de wierrookstokjes van 'the Mother', maar haar kennis  van bloemen ging heel veel verder en dieper dan dat). In onze  cultuur is het gebruik van bloemen als gebed misschien wat weggezakt. Toch kun je ook hier, met name in Limburg, nog bloemen bij Maria kapelletjes zien staan, die door mensen uit de buurt ververst worden.

Een heel mooi voorbeeld van  bloemen als gebed in onze eigen christelijke cultuur is te vinden in de OLV kerk aan de keizersgracht in Amsterdam. In deze kerk is de litanie van Loreto in bloemen verbeeld.  In deze de litanie wordt Maria aangeroepen met al haar officiële titels en worden haar (vele) namen genoemd. De litanie is van zeer oude oorsprong en mogelijk  ontstaan bij het heiligdom van Loreto. Aan dat vermoeden dankt zij haar naam. De litanie wordt gebeden aan het einde van de Rozenkrans maar ook bij het Marialof In de katholieke kerk is het lof een gebedsdienst met zang waarbij niet alleen Maria, maar ook het allerheiligste, de hostie na de consecratie, aanbeden wordt. In deze kerk in  Amsterdam is op de betreffende muurschilderingen te zien dat aan elke naam van Maria een bloem is verbonden.

Ik ben al geruime tijd bezig deze verbindingen tussen bloemen en de namen van Maria te onderzoeken.  Een enorm werk, zeg maar gerust een studie, waarbij de verbinding tussen godinnen en bloemen, later de verbinding tussen Maria en bloemen,  en de sprituele betekenis van bloemen in meer universele zin zoals hierboven bedoeld  aan de orde zijn. Op dit blog zal ik meer hierover schrijven.

Toch is wat mij het meest boeit, de spirituele ervaring met bloemen van mensen in deze tijd. Deze directe ervaringen zijn herkenbaar voor iedereen die het overkomt. Bloemen, natuurbeleving, en de daarin ervaren schoonheid en heelheid brengen mensen in contact met hun eigen ziel en die van anderen.

Op de afbeelding staat de meloenplant, die hoort bij de naam: Mater Creatoris. de foto is gemaakt door Tanja Hilgers.

 

Opbloeien beschermt: energetische bescherming met bloemen

Bloeiende bloemen beschermen.  Misschien vreemd als je bedenkt dat zij zich juist totaal aan de buitenwereld overgeven als ze helemaal open zijn. Bloei is een hoogtepunt in contact: volledige overgave aan het andere. Dit heeft een zuiverende werking op de omgeving en op  alle wezens die in de nabijheid van bloemen zijn. Tenminste, dat is wat ik voel wanneer ik bij bloemen in de buurt ben.  Het koninginnekruid  dat twee meter hoog voor mijn praktijkruimte bloeit, zuivert de energie  tussen straat, huis en praktijkruimte. Dat bloemen dit  kunnen doen, weten we onbewust. We passen deze kennis toe door bloeiende  planten neer te zetten op de vensterbank, of fleurige bloembakken op te hangen. Maar ook door afbeeldingen van bloemen aan de muren te hangen, of behang met bloemmotieven te kiezen. Het elkaar bloemen geven kun je in dit licht zien als een energetische zuiverende daad.

Het visualiseren van bloemen wordt  al heel lang gebruikt als een manier om je energieveld te zuiveren en te beschermen. Traditioneel wordt daar het beeld van een roos voor gebruikt, maar het kan ook met andere bloemen.  Toepassen van de energetische bescherming van bloemen doe ik nog altijd in mijn werk als energetisch therapeut.  Het zorgt ervoor dat ik gedurende een consult, niet onnodig de energie van de cliënt overneem, maar helder blijf en zo neutraal mogelijk. Dit is niet alleen voor therapeuten handig om te kunnen, maar is eigenlijk goed voor iedereen die in contact met anderen helder bij zichzelf wil blijven.  Wil je ook eens uitproberen of energetische bescherming van bloemen voor jou werkt?  Meld je dan aan voor een gratis e-mail minicursus energetische bescherming  met bloemen.

 

Bloemenmuziek: de stille heide bloeit

Bloemen brengen sfeer.  Zij stralen iets uit. Een stemming, een  gevoel, een kwaliteit. Daarin lijken bloemen ook erg op muziek. Bloemen kunnen de sfeer, energie en kwaliteit van de omgeving waar ze bloeien beïnvloeden. Vaak brengen ze vrolijkheid, of extra luister: schoonheid. Ze benadrukken de kwaliteit van een plek. De stilte van een plek bijvoorbeeld.

Iedere bloem heeft zijn eigen sfeer en eigen kwaliteit. Het is bijzonder om dat bewust te gaan voelen. Iedereen kan dat voelen, en doet dat volgens mij ook. Maar dan onbewust. Als je heel erg gevoelig bent, erg goed kunt luisteren naar de muziek van de natuur, dan kun je in ieder geval horen dat bloemen ook lawaai kunnen maken. Sommige bloemkwekerijen bijvoorbeeld, kunnen erg druk zijn door al die verschillende bloemen die ieder hun eigen geluid maken. Op elkaar afstemmen doen planten in de natuur wel. Daar is sprake van biotopen. Plekken waar planten/ dieren bij elkaar horen, en combineren van nature. Een goed aanvoelende  bloeiende  tuin bijvoorbeeld,  is met muzikale gevoeligheid gemaakt.

In het jaarritme van de bloemenmuziek, neemt de heide een  belangrijke plaats in. Zij brengt stilte, en rust wanneer zij niet bloeit, maar dan, in augustus komt er ineens een prachtige zachte toon, die me rechtstreeks en diep raakt. Het is dan óók een stilte die de boventoon voert, maar dan voelt die stilte wel vol en geladen aan. Zoals ik me voel als ik heerlijk geslapen heb en uitgerust ben. De hei in augustus , ziet er ineens anders, betoverd uit.  Daaromj is het volgens mij nu de beste tijd om naar de heide te gaan luisteren.  Misschien kun je daarmee je bloemengehoor oefenen, en zo nog veel meer horen bloeien.

Geurende planten zijn beslist oudere plantenzielen: Bijvoet, de moeder van de kruiden

Ze bloeit nu, en waarschijnlijk ook nog vlakbij je in de buurt op een verwaarloosd stukje grond.  De plant op de foto bloeit nu op een verlaten bouwterrein. Bijvoet  is een van die planten die je pas opvallen als ze gaan bloeien. Vóór de bloeitijd zijn ze kleiner, en hebben blad dat donkergroen is aan de bovenkant en licht grijsgroen aan de onderkant. Dan, ineens groeien ze uit, soms tot bijna anderhalve meter met honderden  zilvergrijze bloemknoppen.  Bladeren en bloemknoppen geuren lekker kruidig. Ik heb, zoals ieder jaar aangetrokken door de geur, takjes met bloemknoppen geplukt en die met garen bij elkaar gebonden. Gedroogd gebruik ik deze bosjes op dezelfde manier als witte salie, als wierook, om kamers energetisch mee te reinigen. Overigens zijn er talloze toepassingen van bijvoet, een Artemisia soort. Romeinen, die lange marsen moesten maken, legden blaadjes van de plant in hun sandalen, of bonden het aan hun enkels voor meer energie. Ook was het al veel eerder dan de Romeinen in gebruik als vrouwenkruid. Menstruatie en/of abortus bevorderend. Alle artemisia’s  zijn geurende, historische geneeskruiden. Ze zijn gewijd geweest aan Godinnen.  De godin Artemis natuurlijk, maar ook Isis en Freya. Later werd Maria met dit kruid verbonden en kan men het nog steeds op 15 augustus in sommige kerken of kapellen laten wijden.

Bijvoet is dus van een zeer oude plantenadel.  En daar loop of fiets je dan doorgaans  zomaar aan voorbij. Toch kom ik  ook zonder al die weetjes, dus gewoon intuïtief het plantenspoor van Bijvoet volgend, óók op hoge ouderdom uit. Het is namelijk de geur van de plant waar ik intuïtief iets mee heb, en die ieder jaar opnieuw mijn aandacht trekt. Ik heb een foto gemaakt die volgens mij wel iets van die geur laat zien, doordat de blaadjes bewogen zijn.

Geur ruiken we met ons oudste zintuig. Ligt het dan ook niet voor de hand dat geurende planten de oudere zielen onder de plantenzielen zijn?

tussen de beuken

Tussen de beuken

bloeit de bochtige smele

zoeven de elfjes.

Bloeien voor een nieuwe tijd: Olijfbloesem

Er zijn bloemen waar bijna niemand op let, maar die een heel belangrijk verhaal met zich meedragen. Olijfbloesem is zo'n bloem. De bloemen zijn klein en wit en hebben geen geur. Ik weet dit, niet omdat ik in het buitenland olijfbomen goed heb bekeken, maar omdat ik zoals zoveel Nederlanders de laatste jaren, een olijfboompje in een pot in de tuin heb staan. Hij heeft flink gebloeid. Er was nu nog net één bloeiend takje over voor de foto. Dat dit in ons natte en soms erg koude klimaat mogelijk zou zijn, had ik tien jaar geleden niet willen geloven.
Door het verhaal van de duif die na de zondvloed met een olijftakje in zijn bek naar Noach kwam vliegen, is de olijftak symbool voor een nieuw begin geworden. Olijfbloesem is bij de Bachbloesems een middel dat ingezet wordt bij uitputting van lichaam en geest. Het zorgt voor regeneratie, vrede, en hersteld evenwicht. Is het dan gek dat in deze tijd overal in onze tuinen, op onze terassen, en op onze balkons olijfbomen verschijnen?

Geven: Waterlelie

Gisteren liepen wij door de bloementuin van Kraaybeekerhof in Driebergen. Er stond een kraampje met kleine stopflesjes met zonnebloemzaden. De flesjes werden uitgedeeld namens de Stichting Grondbeheer.Dat is een stichting die actie onderneemt, en ervoor zorgt dat o.a. deze prachtige tuin uit de handen van projectontwikkelaars gered wordt en tuin kan blijven. Aan 'mijn' flesje hing een kaartje met een spreuk van Lao Tse:"De hemel en aarde kunnen lang leven, omdat ze niet voor zichzelf leven." Ik zag dat er steeds andere spreuken aan die flesjes hingen en was natuurlijk nieuwsgierig. Ik pakte een tweede flesje op en 'toevallig' hing daar dezelfde spreuk aan. Op de terugweg naar huis dwaalden we nog wat over het terrein van Kraaybeekerhof. Ik wilde nog graag weten welke bloem een kwaliteit  uitstraalt die past bij de spreuk van Lao Tse. Een waterlelie trok mijn aandacht. Ik was verbaasd. In bloemenreadings verschijnt zij bij mensen die zich ter bescherming erg op zichzelf hebben teruggetrokken, en hierdoor ongemerkt egocentrischer zijn geworden dan ze graag zouden willen. De schoonheid en stilte van de waterlelie moedigt in zo'n reading aan de vrijheid van autonomie aan te spreken: authenticiteit. De roze waterlelies van Kraaybekerhof, hier op de foto, gaven me een raadseltje op: wat heeft de authenticiteit van de waterlelie met de spreuk van Lao Tse te maken?

Van donker naar licht: Vingerhoedskruid

Deze zomer daagt uit. Eergisteren op de fiets verlangde ik naar wanten. Het was donker, een grijze lucht  met zware wolken.  Het was 21 juli! Zo anders dan nu: eindelijk zonnig en warm. Ik had er haast niet meer op gerekend.

Ik zal  het wel projecteren, maar het lijkt alsof de bloemen in onze tuin daar ook niet meer op gerekend hebben. Er bloeien veel bloemen, meer soorten dan andere jaren, maar ze zijn later gaan bloeien,  en sommige bloeien ook veel langer door dan anders, zoals het vingerhoedskruid.

klimmend naar het licht

gegroeid uit vocht en schaduw

reikt de laatste kelk

Ik kan het niet laten me in te leven in dit beeld. Vingerhoedskruid heeft voordat het gaat bloeien een lange aanlooptijd gehad. Twee jaar blijft hij met zijn bladrozet, dicht bij de vochtige grond, in de schaduw. En dan ineens die metamorfose. Steeds hoger reiken, steeds verder weg van wat je gevormd heeft, en waar je vandaan komt . Zou het kunnen dat wat nu voorkomt als zo anders dan wie je in wezen bent, wel  het materiaal is vanwaaruit je bent gaan opbloeien? Dat bloeien dat zo heerlijk is, dat je er niet mee wilt ophouden?

Bezoek van engelen: Wederik

Drie jaar geleden kwam voor het eerst de wederik in onze tuin. Hij groeide gewoon spontaan naast een vijvertje. De zomer daarop groeiden er twee planten.  We waren er erg blij mee. Het is een mooie grote plant die sterk is en lang bloeit. Ik kende de wederik van vroeger langs de sloot, tegelijk bloeiend met kattenstaarten. Ik  plukte er boeketten van. Dat zo’n grote wilde bloem bij ons kleine vijvertje opkomt. Kennelijk bevalt de plek goed. Lange rode wortels  zwommen gewoon naar de overkant van het vijvertje . Dit jaar, het derde jaar bloeit de wederik opnieuw, maar nu staat de hele vijverrand vol. De hond heeft zich een paadje door de wederikrimboe gebaand om toch nog uit de vijver te kunnen drinken, wat zij zo graag doet.

De wederik, die ons bezocht heeft, wordt zelf ook druk bezocht. ’s Ochtends vroeg  al spelen musjes tussen de bloemen, en vooral als de zon schijnt,  wordt de plant bezocht door zweefvliegen. Ik heb er een foto van gemaakt.

Natuurlijk is het heel  gewoon dat bloemen bezocht worden door insecten. Maar toch moest ik eraan denken dat het eigenlijk bijzonder is. Wij hebben het leven op aarde ingedeeld in (natuur) rijken: het mineralenrijk, het plantenrijk, het dierenrijk en het mensenrijk.  Ieder rijk gaat een verbinding aan met een ander ander rijk dat weer extra eigenschappen heeft. Een mineraal groeit en bloeit bijvoorbeeld niet. Een plant wel. Een plant beweegt niet, een dier wel. Een dier filosofeert niet  over het leven zoals mensen dat graag doen. Wij kennen maar vier rijken, maar er zijn er vast meer.  Wat ging er bijvoorbeeld aan de minerale wereld vooraf? En welk natuurrijk volgt op dat van de mensen? Welke eigenschap heeft dit rijk meer dan het mensenrijk?

Terug naar de wederik die mij deze gedachte ingaf. Bloemen zijn delen van de plant die  erop gemaakt zijn insecten aan te trekken. Ze zijn dus aantrekkelijk voor leden van het dierenrijk, die er hun voedsel vandaan halen. Het moment van bloei is dus bij uitstek het moment dat er intensief en vruchtbaar contact is met het andere rijk. Nou vraag ik me af wie ons bezoekt als wij staan te bloeien.

Willen is kunnen: Wijnruit

     

Bloemblaadjes tellen heb je misschien wel eens gedaan.  Bij een bloemenreading is onder andere het aantal bloemblaadjes van belang. Bij de duiding van een bloem in een reading, of die nu door imaginatie verschenen is of, doordat een ‘echte’bloem je raakt, heb je als reader houvast aan een bepaalde ‘leessleutel’. Ieder kenmerk van de bloem duidt dan op iets. Dit zo te doen is al een heel oud gebruik. Mensen hebben kennelijk de drang naar de zin van alles te zoeken. Ook naar de zin van de vaak wonderlijke verschijningsvormen van bloemen. In hoe de bloem zich uitdrukt in haar vorm, zit voor de zoeker een zinvolle boodschap verborgen. En die boodschap wil de zoeker graag ontcijferen. Eén aspect van zo’n vormkenmerk  is het getal.

Opbloeien= succes hebben? Pronkbonen

Soms hoor of lees ik dat opbloeien onmiddellijk succes belooft. Dat het zal opleveren wat je wilt. Als je maar je passie vindt , en doet waarvoor je bestemd bent, dan leidt dat tot succes. Vaak wordt daar uitdrukkelijk materieel succes mee bedoeld. Volgens mij werkt het niet zo simpel. Door van het opbloeien een tussenstadium te maken naar een materieel doel, mis je wat. Ik zou in ieder geval het gevoel krijgen iets heel belangrijks gemist te hebben.
Ik was vorige zomer in de Ommuurde tuin in Wageningen (www.ommuurdetuin.nl), een historische moestuin op het landgoed Oranje Nassau oord. Ik zag daar prachtige rode stokbonen bloeien: pronkbonen.

Het beeld van dat mooie rood bleef me bij, en hoewel ik geen moestuin heb, besloot ik dit voorjaar toch zelf een paar bonen te 'leggen'. In onze tuin op de Utrechtse Heuvelrug is arme zandgrond, zelden bemest, en nogal droog. Vast geen goede condities voor moestuingroenten. Maar, de bonen bloeien prachtig. Ze blijken gewoon te doen waarvoor ze gemaakt zijn. Iedere dag kijk ik met veel plezier naar ze. Dat er tot nu toe nog geen boontjes aangroeien, hindert me niet. Ze bloeien, dat volstaat.

Verrast met Hartgespan

Bloemen kunnen zulke mooie namen hebben. Niet de Latijnse, maar de volksnamen. Vaak kun je daaruit al opmaken of aan de bloem eigenschappen of helende vermogens werden toegeschreven, en waarvoor.

Vorig jaar kreeg ik van Gratia Konink, collega docent, een klein plantje. Zomaar, ze had dit jaar enorm veel zaailingen gekregen.  Het plantje was Hartgespan. Gratia, die fytotherapeut is,  vertelde me dat dit kruid gebruikt wordt om hartkloppingen tegen te gaan.  En ja hoor, ik had daar al een tijdje last van. Natuurlijk heb ik meteen tinctuur van Hartgespan besteld. Het plantje, dat nog te klein was om er thee van te zetten, heb ik in de tuin geplant. Het is nu, een jaar later anderhalve meter hoog geworden en bloeit met prachtige zacht behaarde roze-lila bloemkransjes langs de stengel. Straks zal het zich wellicht ook in mijn tuin weelderig gaan uitzaaien. Overigens heb ik die hartkloppingen niet meer. Heb jij ook wel eens een plant gekregen die je meteen in verband kon brengen met iets wat je bezighield?

Hartverwarmende bloemen: Lindebloesem

Bloemen zijn het verlichte deel van het plantenrijk, schrijft Eckhart Tolle. (lees ook het stukje Opbloeien). Ik kan me daar alles bij voorstellen. Bloemen hebben de kracht te troosten, te verwarmen, je stil te maken, en je te verheffen. Ze beschermen tegen negativiteit en brengen liefde over. Deze zomer is vol met bloemen. Er is gelegenheid te over om de gift van bloemen aan te nemen. Dat maakt me blij. Ken jij ook dat gevoel?

het gebogen hoofd

richt zich op en glimlacht
lindebloesem

Opbloeien

Op deze blog schrijf ik korte stukjes over de verbinding die wij innerlijk kunnen hebben met het plantenrijk. Met name die verbindingen waardoor ook wij kunnen  opengaan en opbloeien, net als bloeiende planten . Wanneer je als mens de kwaliteit van je energie wilt verhogen, kun je kijken naar de spiegel die je wordt voorgehouden door de andere levensvormen die je omringen: de aarde, de planten, en de dieren.  Ik verbind me graag  gevoelsmatig met de plantenwereld. Bijvoorbeeld in readings die ik doe: Rooslezen of bloemenreadiings: http/www.dorinehaveman.nl Het is zo’n wonder wat er gebeurt als een bloem opengaat.
‘Elke levensvorm in elk rijk  - mineraal, plantaardig, dierlijk of menselijk – kan iets ondergaan wat we ‘verlichting’ kunnen noemen. Maar het komt slechts zelden voor, omdat het meer is dan een evolutionaire ontwikkeling: het veronderstelt ook een discontinuïteit in zijn ontwikkeling, een sprong naar voren naar een volkomen ander niveau van Zijn en, heel belangrijk, een vermindering van de stoffelijkheid.
Al sinds onheuglijke tijden hebben bloemen, kristallen en vogels een bijzondere betekenis voor de menselijke geest. Ze vertegenwoordigen de hoogste, verlichte manifestatie van hun rijk. De transparante edelsteen voor de aarde, de bloeiende bloem voor het plantenrijk en de vrij vliegende vogel voor het dierenrijk. Dus als je alert naar een bloem, kristal of vogel kijkt, zonder die mentaal te benoemen, wordt die voor jou een venster op het vormloze. Er is een innerlijke opening, hoe klein ook, naar het rijk van de geest. Dat is waarom deze drie ‘verlichte’ levensvormen al in de oudheid zo’n belangrijke rol speelden in de evolutie van het bewustzijn van de mens, waarom bijvoorbeeld het juweel in de lotusbloem een centraal symbool is van het boeddhisme en waarom een witte vogel, de duif, in het christendom de Heilige Geest voorstelt. Zij hebben de voorbereidingen getroffen voor een veel diepere verandering in het bewustzijn van de planeet die moet plaatsvinden in de mens. Dat is het spirituele ontwaken dat we nu beginnen te zien’  Eckhart Tolle

net als Goethe

net als Goethe
spreken met de wijnranken
wonderen horen